İnsanı ayakta tutan şeyin prensipleri ve inançları olduğunu bir kez daha hatırlattı bana Einstein’in sözü… yapabileceklerimle çizdim yolumu, koydum önüme, sırada yol almak vardı… yol alırken bize maddi ve manevi destekleriyle karşılıksız sahip çıkacak güzel insanların katacağı gücü meğer hiç düşünmemişim ben.. her günümü ayrı ayrı mutlu kılan çok özel insanlar tanıdım bu kısacık süreçte… hiç ama hiç yüzlerini görmedim ama kalbim çok iyi tanıyor Emel Pınar ı, Dijle Durgunluyu, Gülseren Hanımı, Hülya Karagöz ü, Ebru Gürseli, Nihal Ateşi, Suzan Sarperi, Gevher Gürkanı, Gül Özermanı, Gülnur Özermanı, Ülkü Durmuşu, Sevinç Işıkları, Şeli Erbeşi, Merve Güveni, Ahmet Özermanı… Gözümün gördüğü gönlümün sevdiği insanlar da var elbette… ilk günümün şokuyla sarıldığım Ünzile hanım, yıllar önce değilde sanki iki dakika önce sohbet etmenin sıcaklığıyla yardımımıza koşan Katibe Hanımı, sıcakkanlılığını sevgisini hep bir tarafımda saklı tuttuğum Serpil hanımı unutmak ne mümkün. İstedik ki bize kucak açan
ellere, ellerimiz değsin, tüm yüreğimizle ettiğimiz teşekkürlerimiz de kalben size temas essin istedik, çok şey istemedik sadece biz artık yaşadığımızı hissetmeye başladığımızı bilin istedik sadece…. ???????? kartlarınız yollardadır efendim postacı amca birkaç güne kalmaz size ulaştıracağını söyledi, sevgiyle kalın…