Nasıl bir kumaş tutkunuyum bir bilseniz. Yakın geçmişte manifaturacıya girerim ve gözüm kumaşları tararken çok uzaklarda en alt köşelerde ama ben buradayım dercesine bakış attığımız bu kumaşı görürüm ve heyecanla bana şu kumaşı çıkarabilir misiniz dediğimi hatırlıyorum. Sonrası ise kaos. Amcam sağolsun bu kumaş size gelmez, geçmiş yılların kumaşı, Sümerbank üretmiş 5o yıl öncesinde, kimse sormaz etmez …. diyor arkasından da ekliyor. Öyle ama ham pamuklu bir kumaş demeyi de ihmal etmiyor. İyi ya işte dedim tam benim aradığım kumaş desemde hala amcam kumaşı çıkarmamakta ısrar ediyor, bilmiyor ki cebimdeki param yeterse topuyla alacağımı. Sonunda ikna ederim ve daha metresinin fiyatını sormadan hepsini alıyorum dememle amcamdaki şaşkınlık görülmeye değerdi. Neyse paramda yettiği için daha da bir sevindim, amcama mahçup olmamış oldum.
İşte daha o zaman bu kumaşı gördüğümde nicedir istediğim bu minderleri bu kumaştan dikmeyi hayal ettim. Sürekli dekorasyon bloglarında ve Mudo H&M mağazalarında görüp çok bakışıp, almadan çıktığımı bilirim. Ama aklım herzamanki gibi hep minderlerde kalırdı. Almamamın ilk sebebi uçuk fiyatları ikinci sebebi ise kılıflarının çıkarılabilir tarzda olmadığından ancak içindeki elyafıyla yıkanmasının beni hoşnut etmediğindendir. Nitekim ben bu minderi dikerken kılıfının yıkanabilir tarzında olanının da beynimdeki yapım aşamalarını tamamladım, hatta hızımı alamayıp ertesi gün evdeki hazır minderlerden diktim. En kısa zamanda yapım aşamalarıyla onları da paylaşmayı ümit ediyorum. Malum ramazan, bayram sonra sabırsızlıkla beklenen tatil maceramız derken …
Gelelim yapım aşamalarına ben dikmeyi sürekli ertelediğim için siz ertelemeyin derim. rahatlıkla birazcık dikiş bilen birisinin yapabileceğini düşünüyorum. Takıldığınız noktalarda her zaman yardıma hazır olduğumu da ayrıca belirtmek istiyorum.
Gelelim yapım aşamalarına…
Öncelikle ben oğlumun yemek sandalyesine dikeceğim için gazete kağıdına kalıbını çıkardım.
İki adet olmak üzere bir cm de dikiş payı kalacak şekilde kestim.
10 cm genişliğinde minderin kalınlığını oluşturacak parçayı uzun bir şerit olarak kestim.
10 cm genişliğindeki parçayı minderimin alt tabanını oluşturan parçayla ön yüzeyleri birbirine bakacak şekilde koyup tersten diktim. Ön yüzünü çevirdim.
Bu minderlerin en çok sevdiğim ve minderi orjinal kılan tarafı ise tutacak yerinin olması. Bu kısım için 10 x 15 ebadında bir kumaş kestim.
Tersten dikmeye başladım kısa kenarlardan bir tarafını dikmedim.
Dikmediğim tarafın yardımıyla kumaşımın ön yüzünü çevirdim.
Bu parçayı minderimin arka kısmına diktim.
Sırada minderimin üst tabanını diğer parçama tersten diktim.
Ön yüzünü çevirdim.
İşte bu aşamada sabırsız kişiliğime yenik düşerek astar dikmedim. Neden mi çünkü buraya kadar yaptığım işlemlerin aynısını astar kumaşıyla yapmak beni sonuca daha uzun sürede götürecekti ve ben bunu istemiyordum. Daha sonrada dikerim diye düşündüm ve erteledim. Ama siz siz olsun astarsız kesinlikle dikmeyin. Benim astarım olmadığı için direk elyaf pamuğumu minderimin içine doldurdum.
Açık kalan kısmını iğneyle gözükmemesi için gizli dikiş tekniği ile diktim.
Sıra geldi babannemin deyimiyle yorganlamaya. Babannemin Bulgaristan’dan Türkiye’ye getirdiği daha çeyizindeki yatağı bu stilde kendisi yapmış ve şuan biz o yatağı yayla evimizde kullanıyoruz. Daha ilk gördüğümde sormuştum babanneme… En zor kısmı kızım demişti. Çok iyi yapmak lazım diye de bana nasihat vermişti sağolsun… Karşılıklı olarak iğneyle dikiyoruz. Ben bu aşamada bizde kör iğne derler ya da yorgancı iğnesi onunla yaptım. Elinize batmaması için ve ben çok kullanışlı buldum.
Fransız stili minder olsa da benim için babanne minderi bu, o yüzden babannemin yatağında yaptığı gibi orta kısımlarını dikerken de küçük kumaş parçaları kullandım.
İşte mutlu mu mutlu son benim için, dikmeyi ertelediğim gibi mutluluğumu da ertelediğim için kendime kızsam da sonuç beni çok ama çok tatmin etti. Sağım solum her yerim minderle dolacak diye de korkar oldum.
Siz de bu tarz minderleri beyeniyorsanız, kendi el emeğiniz olsun istiyorsanız kesinlikle benim gibi ertelemeyin derin, Mutlu mu mu günlerinize şahitlik etsin, Başarmanın sevinci, emeğimle mutlu sona varış, oğlumun sevinci kelimelere sığmayacak kadar anlam yüklü bende şuan …
Sevgilerle…