Hiç çalışmadan 5 alınan ödevi bulan var mı aranızda sevgili öğrencilerim😂😂 Aslında bir öğretmen olarak soruyu şöyle sormam beklenilirdi, hiç çalışmayan öğrencinizin ödevine 5 verdiniz mi? Orası başka bir zamana konu olsun… O vakit ben size çalışarak 5 i hak ettiğim bir ödevden bahsedeyim biraz… Adaya gelirken öğrenci kimliğimle geldim. Sevgi 2 yıllık bir ödevin var. Çalışırsan, neye, nasıl, niçin deli sorular kafamda ? 5’i cepte götürürsün, çalışmazsan da 5 i almak… Almasam da olur dedim bazen 🙈  Dostluğu, kardeşliği, paylaşmayı, üretmeyi, sevmeyi, meslek aşkını , komşuluğu, küçük şeylerden bile mutlu olmayı başarıp zirvede bayraklarını dalgalandırmış insansın. 5 in zaten cepte nolcak ki dedim. Sonra her 5 in güzelliği, yeri ayrıdır dedim bu da adaya özgü olsun dedim. Gün gelir güzelliklerine ayrı bir güzellik katarsın şimdi olduğu gibi aynı.. Önce benim kendim 5 alacağıma olan inancım tamdı, adımın tutsağıyım hem de Sevgiyle başaracağım dedim. İnancım tam mı tamdı ne zaman yolun yarısına yaklaştığımızda 😂😂 Allah’a şükür yolu yarıladık partisini yapıp cübbemi giymişim kepimi fırlatmaya az kalmış vaz geçer miyim? Hepimiz hani öğrenciyken yapmamakta direndiğimiz ödevler olur ya onun gibi yapmamak için direnmeme vesile olan ilk olayım: Adaya ayak bastığım anda kayıp kimliğimi arayışlar oldu. İçimden de keşke bulamasam şu kimliğimi de Adaya bizi almasalar bile dedim mi dedim🙈 Ama aldılar bizi 😂… Olumsuzluklara boğarsam sizi yaşadığım güzelliklere odaklanamazsınız. O vakit ödevimi sunuma geçeyim. “Kıbrıs Günlüğüm” tezimin konusu, Sevgili tez danışmanım kıymetlim, hayat arkadaşım @muratfethi ,yazılarımı her daim okuyan sizler ise Sevgili Jüri üyeliğinde sıralandınız o vakit karşımdasınız. O zaman müsaadenizle ödevimin sunumuna geçeyim… Sizleri Yüksek Lisansta tezimi savunurken ki heyecanımla baş başa bırakıyorum………..
Kıbrıs demek; Dillirga türküsüyle diyarında durduğum tependen denizine aşkla bakmakmış🥰, bu türküyle oynamalara doyamamakmış, özünde kuralı uygulamak olsa da bayan sürücü olarak trafikte insan olduğumu hissetmekmiş, sokakta gezerken çantana sahip çıkmanın gerek kalmamasıymış, napan, giderik, gelirik kelimelerini çocuklarımdan duymakmış, müstakil evimdeki paletten yaptığımız oturma grubuyla doyamadığım bahçe keyiflerimmiş, kendi yaptığımız mangal düzeneğimizle en bereketli sofralarımızı dostlarımızla paylaşmakmış, insanların mütevazi yaşayarak da hayatın tadını çıkarılabilmesiymiş, emek vermeden , enginar bahçesini görmenin mutluluğuyla casinolarda yediğim en leziz enginarlarmış, sol direksiyondayken kendimi sağ direksiyonda hissetmeyi zoraki başararak şükürler olsun kazasız belasız bu zamana kadar atlatmakmış, reçele macun denildiğini öğrenip en leziz ceviz macunlarını yiyip, yapmasını bile öğrenmekmiş, bahçemde yetiştirdim deyip, koluma taktığım sepetime sebzelerimi koymakmış, komşu bahçede en leziz kahvaltı soslarını yapmakmış, petunya aşkımın marul fidesiyle nasıl sonuçlandığını çözememekmiş 🙈, palet ustalığına terfi için çok çalışmakmış, sokaklarında gezerken güzel evlerinle hayallerimi depreştirmekmiş, kış bahçemi unutulmaz kılıp, beyaz panjur kapımla aşk yaşamakmış, çocuklarım dediğim öğrencilerimle öğrenmenin verdiği heyecanı diri tutmakmış, uzun yıllar önce hayallerimin evi için aldığım perdelerimin hayallerimi yatıştırması için onlara şans vermekmiş, 5 kapaklı dolaba sığamazken 1,5 kapaklı dolaba sığamadan şikayetçi olarak yaşamakmış, hayallerime ortak candan dostlar bulmakmış, limonata standı yaptırıp da hala daha limonata satmayı hayal etmekmiş, mevsimleri karşılarkenki heyecanımda ilkbaharın daha özel olduğunu hissetmekmiş, yaşlı insanların hayatını keyifle burada yaşadıklarını görmekmiş, MEB bakanının kapısını çalıp derdini birinci ağızdan rahatlıkla anlatmakmış, Türk Maarif Koleji gibi Türkiye’de de bir kolejin hayata geçmesini hayal etmekmiş, denize nazır yaptığım sohbetlerimde: Vay be Akdeniz! İki yakayı birbirine bağlayan gücün hep zirvedeyken, ben yazıya bile sığdıramadığım unutulmaz güzellikteki anılarımla Akdeniz esintilerinin içinde hep sıcacık sarmalamışsın beni demekmiş….Akdeniz çocuğuyum ben… İki yakanı birleştirip varlığını önüme ilikledim ben şimdi. (En kralından 5 puan verdim gitti😂) Esintilerin Mersin’e doğru yol alırken artık biliyorum ki ben hiç üşümeyeceğim. Yine biliyorum ki yaşadığım güzellikler o kadar canlı ki her seferinde ben o canlılıkta bakacağım sana. Sözüm olsun, her yaz ömrüm, gücüm yettikçe koşa koşa geleceğim. Komşuyuz, iki yakamız, bir denizimiz var bundan gayrısı sevgimiz……… Sizleri sevgiyle selamlıyorum Ada sınırları içinden……
Değerli Jüri üyelerim ve kıymetli tez danışmanım etkisinde kaldığım ve yaşantımda ilke kabul ettiğim bir alıntı sözü vurgulamak isterim.
“Elbette mühimdir çok sevmek, Lakin Hep sevmek Daha mühimdir. Bundandır ki güzellikleri(mi) gölgelemeye çalışanları görmezden gelişim. Benim bildiğimi sizin anlamayışınızdır diye düşünen varlığınızla zaferleri tutturuşum🥰 5 almanın haklı gururunu bana yaşattığınız için hepinize ayrı ayrı müteşekkirim ben. Müsaadenizle şimdi kepimi havada uçurma zamanı… 

                                              (2 Temmuz 2020)