Fotoğrafı net çekemediğim için kusuruma bakmayın. Şimdilerde bozuk olduğu için tekrar çekemiyorum. O da İstanbul’a gittiğimizde tamir olmayı bekleyen bir alet ya da benim gibi İstanbul yolcusu artık. Evet çok mutluyum. Kıpır kıpırım, içim içime sığmıyor diyebilirim. Haftaya bugün bu saatlerde İstanbul’da ve hatta hatta pazar tutkunu olan biri olarak cumartesi pazarında geziyor olacağım. Bu satırları bile yazmak bana heyecan veriyor. İnşallah hava şartları iyi olur ve uçak biletlerini iptal etmediğime pişman olmam ve arabamızla geze geze (Ankara ve Bolu sefamızı da gerçekleştirerek) gideriz. Özlemimi, hasretimi, dostlarımı satırlara aktarmak bile heyecanıma yenik düşüyor. Ona kadar aşığım bu şehre ben.
Dönelim yaka iğnesine. Çok severek bloglardan takip ediyorum bu nakışı ama ancak şimdiye kadar yaptığım tek parça diyebilirim. Özellikle küçük bir parça kestim keçeden ve gelişi güzel işlemeye başladım diyebilirim. Sonra baktım ki evet güzel oluyor yapabileceğime inandım ve bu şekilde nakış teknikleriyle tamamladım. Çok ta beyenerek kullanıyorum. Çok ta beyeni topluyor diyebilirim. Bu nakışın esintisine kapılanlara gelsin bu post…