Gitmeden hayaller kurarsınız tabiri yerindeyse kendi düşsel filminizi bile o an gözünüzün önünde tüm canlılığıyla seyredersiniz. İki yılımı geçireceğim bir ortamın hayalindeyim; görmediğim bir ülke, yeni çevre, yeni arkadaşlar, yeni insanlar, yeni kurallar bizim için bir çok şey yeni, oturacağımız eski olan evimiz bile… O an hayalimde dekorasyon dergilerinin kapaklarından fırlamış ya da rekor pinler kırmış, uzuuuuuuun davet sofraları geçti gözümün önünden, bahçeli bir evim var ya … Beton yığınına teslim olmuş bir bahçede bu güzelliği yakalayamayacağımı bile bile de olsa hayal etmekten bu kareleri çekesiye kadar da hiç vazgeçmedim. Heyecanıma ortak ettiğim eşimle bu kareyi çektiğim günün bizim evlilik yıldönümümüz olmasını çok istemiştim, ama şartlar, sonrasında kutlamayı gerektirse de hayallerin anılara olan yolculuğunda geçen zamanın her saniyesinde mutluluk, heyecan ve bunları paylaşmak vardı. Hayaller gerçek oldu şimdi yerini yeni hayallerim aldı… çok daha güzelini hayal ettiğim davet sofralarımı yine bir başka evimde, bir başka bahçemde gerçekleştirmek aldı. Hayallerin zirvesindeyken birden Ada’dan ayrılmaya sayılı günlerimizin kaldığı aklıma geldi. Biri dokundu omzuma. Şimdi üzülme vakti değil dedi. Mucizeleri hayatına çekmenin mutluluğuydu yaşadıkların…. Yaşadıklarımız efendim dedim… (8 Temmuz 2020)