Tıngır mıngır, direksiyonda babam köy yollarındayızdır. Bayramlık ya da seyranlık günlerden; çoluk çocuk, torun, güvey derken dedemin evine sığamadığımız günler aklıma gelir bir dilim ekmekle. Sabah ezan vaktinden önce kalkan rahmetli dedem sobanın ateşini tutuşturmaya usul usul çalışsa da tıngır mıngır seslerle biz gözümüzü çoktan ovalamaya başlamışızdır, ya da yorganla başımızı örtmeye, ya da uyuyor numarası yapmaya… Ateş alevli tutuşmuş belli duyduğumuz çıtırtılardan. Önce kalkan, döşeklerde yatanların ayaklarına basmadan yataktan çıkabilirse ne ala. Tulumbanın başına geldiğinde şöyle bakınırsın etrafına biri çekse de ben de elimi yüzümü yıkayıversem. Kaç kere sofra kurulur hatırlayamadım. Kahvaltımızda onca kişiye yeten kuzinede kızarmış ekmek dilimleri ve tereyağ unutulmazlarımdan. Eğer kış aylarında değilsek o kuzine de yoksa işte o zaman burun kıvırırdım o güzelim ekmeğe. Rahmetli dedem hep derdi asıl bu ekmek; sevdiğiniz ekmek, ekmek değil kızım dese de ben anlamazdım. Çoğu kez de aç kalkardım o sofradan. Şimdi düşünüyorum da yapılışından soframıza gelesiye kadar zahmetli bir nimet. O yıllarda köy yerinde yapılış zahmetinden ise hiç bahsetmeme gerek yok sanırım. Bahçedeki el yapımı fırının sıcaklığını bile şu an yüzümde alev alev hissetmek… İnsanın tam da olmak istediği yer şu günlerde…. ama artık kimsecikler yok 😥😥 Ne bahçede garajın kapısını açmaya hazır bekleyen bir dedemiz, ne de yaşının verdiği yorgunlukları hiçe sayıp ısçak ısçak yaptığı ekmekleriyle, sini sini tatlılarıyla hazırda bekleyen bir ninemiz var. Gittiğinde yaparsan yersin misali, ya da çocukluğunun kıymetli anılarıyla her yudumunda tebessümüne eşlik eden bir ağırlıkla zorla yutkunmaya çalışırsın. Bir sesle irklirsin. Anneciğim ekmek çok güzel olmuş, hepsi bitti, der. Nice güzel ekmekler yesem de, çocukluğumda yediğim ekmeklerin ne tadını, ne hikayesini, ne zamanına eş değer güzelliklere bir daha ulaşamayacağımı bilmek ne kadar acımasızca gelse de,, böyle bir geçmişle büyüyen bir çocukluğum olduğu için de çok şanslıyım. Sanırım “Şimdiki Çocuklar Harika” kitabına konu olan zamane çocuklarıyla kış bahçemizin🥰 dün sabahki modu köy ekmeğiyle uzun bir yolculuğa çıktı…. Mesafeler sadece bedenimizle bizi ayırsa da ruhen sımsıcak duygularla geçirdiğimiz güzelliklere, günler geçse de sımsıkı sarılma zamanını her daim yaşatmak dileğiyle… (27 Mart 2020)